Tak sobie zacząłem grzebać :)

Wóz konstrukcyjnie bazował na rozwiązaniach najpopularniejszego wozu wz. 37Ł i składał się z dwóch półwozi sprzęgniętych za pomocą sprzęgła elastycznego. Na półwoziu przednim w skrzyni umieszczone były w odpowiednich gniazdach aparaty telefoniczne i narzędzia do budowy linii telefonicznych oraz sprzęt taborowy i oporządzenie woźnicy. Na wierzchu skrzyni w galeryjce przewidziane jest miejsce na osobisty ekwipunek obsługi oraz rację dzienną dla koni. Na półwoziu tylnym mieszczą się bębny z kablem, tyczki podporowe oraz zwijak i buda brezentowa. Półwozie tylne przystosowano jest do rozwijania i zwijania kabla telefonicznego w marszu. Nad półwoziem tylnym istniała możliwość rozstawienia budy brezentowej, celem ochrony telefonistów podczas pracy i w marszu. Na wozie przewidziane było miejsce dla 4 szeregowców (wraz z woźnicą).Wóz miał być używany pojedyńczo w ramach patroli telefonicznych, wozowych w pułkach kawalerii (szwadronach łączności ?! :) ).